Buhay Alaga,
kilig ay wala.
Kasal sakal asa sa ‘la k?
Kaning walang ulam,
'sang putahe buong linggo.
Pandesal na walang mantikilya,
kapeng asin ang asukal.
Busog ngunit gutom,
gutom sa kabusugan.
Sa kama ng rosas-tangkay-tinik-
Married to a Deadma
8 comments:
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
... ... ...
punyetang-kukingna-shet, ako ba yung dedma?!
salamat.
Kabaliktaran. Ngunit gaya nga ng sabi mo Shelley, pag daloy ng panahon, malamang ganoon na nga rin.
naglalasang matabang lamang ang kape kung hindi lalagyan ng bagong sangkap bawat umaga.
il faut que le couple crée une chose nouvelle et passionnante tous les matins.
minsan kahit anong bagong timpla ang gawin, deads pa rin. nasa dedmang tao na rin yon eh kung papansinin ka nya.
and dapat, kahit na dinededma ka, merong conscious effort na hindi ka rin maging dedma. mas mahirap ng solusyonan yon, diba?
Chris,
hmmm... est-ce necessaire? Maaring hindi. Pero nous pouvons seulement espere ("we can only aspire"). Mas magada sigurong tanong eh: kumukupas ba ang tunay na pagmamahal (vice-versa).
Sa akin kasi, mahirap mag-timpla, kung kulang sa ingredients. Puwede mong gawan ng paraan, pero pourquoi? Il est contre ma nature pour combattre mon propre bonheur ("it is against my nature to deny my own happiness").
Shelley, aanhin pa nga naman ang damo, kung patay na ang kabayo. Sa huli, may ibang bagay sa buhay - na sa iba pa rin nakakasalalay - isa na rito minsan, ang ating kaligayahan(alam ko, mahirap tanggapin ang ganitong pananaw, pero 'yan ang totoo).
Matutuyo muna ang dagat bago ka tuluyang maging manhid - kasi bukod sa maganda ka na, punong-puno pa ng buhay ang hangging sumasayaw sa iyong yosi.
well it sounds like a nice poem.
Cool! Are you a Kahlo fan?